جایزه هوگو یکی از معتبرترین جوایز داستان‌نویسی علمی‌تخیلی است که به افتخار هوگو گرنزبک، بنیان‌گذار مجلهٔ «داستان‌های شگفت‌انگیز» نام‌گذاری شده است. این جایزه توسط مجمع جهانی علمی‌تخیلی وورلدکان اعطا می‌شود و به عنوان یکی از با ارزش‌ترین جوایز در دنیای علمی‌تخیلی شناخته می‌شود.
برای اهدای این جایزه، شرط لازم آن است که آثار برنده در زمینه‌های دیگر، قبلاً برنده جایزه نباشند. این جایزه به دو دسته داستانی و غیرداستانی تقسیم می‌شود و هر دسته شامل کتاب، مقاله و سایر آثار مرتبط با ژانر علمی‌تخیلی می‌شود.
بات با خود اندیشید من فعال شده‌ام، پس هدفی دارم. من هدفی دارم، پس خدمت می‌کنم.
ناو گفت «بات ۹، بی‌اندازه مهم است که آفت به دهانهٔ بارگیری شمارهٔ چهار نرسد.»
لارنس سی ماهه از نارسایی قلبی تشخیص داده نشده‌ای در حال مرگی نامنتظر است.
آقای مرگ، با ظاهری انسان‌وار، اعزام شده تا ساعات پیش از مرگ را بالای سرش باشد.
جسد گوریستِر از یک پا و بی‌تکیه‌گاه از تخته صورتی آویخته بود، آویزان بالای سرمان در تالار کامپیوتر و از نسیم سرد و چربی که بی‌وقفه در غار اصلی می‌وزید نمی‌لرزید. جسد وارونه آویزان و از کف پای راست به تخته وصل بود.
مارتا نگاهش را به روبرو دوخت و تمرکزش را روی راه رفتن نگاه داشت. مشتری یک طرفش بود و تنوره دایدالوس طرف دیگرش. چیز خاصی نبود؛ تنها راه رفتن و کشیدنِ پرزحمت، راه رفتن، کشیدن. مثل آب خوردن.
فضای استعاره
همه داستانها استعارهاند. داستان علمی تخیلی هم استعاره است. به نظر، آن چه علمی تخیلی را از شکلهای قدیمیتر داستان جدا میکند استفاده آن از استعارههای جدید است.
