
زهره فرهادی

زهره فرهادی به زبان خودش:
«فارغ التحصیل رشتهٔ تربیت بدنی هستم و به عنوان دبیر تربیت بدنی و مربی فعالیت میکنم. نوشتن بخش مهمی از زندگی من است و ادبیات گمانهزن جایی است که به من این اجازه را میدهد که دغدغههایی را که نمیتوانم به زبان ساده درموردشان حرف بزنم، بدون ترس بنویسم.
بعد از خوندن کتاب ۱۹۸۴، به ژانر علمیتخیلی و دیستوپیایی علاقهٔ بیشتری پیدا کردم؛ سفر به آینده ای که هم غریبه هست و هم آشنا.»
آثار در فضای استعاره
۱۸ مرداد ۱۴۰۴
در تهران آینده، اکسیژن کالایی کمیاب است. زن کارگری پس از دزدیده شدن کارت سهمیهاش، در سرمای مرگبار برای زندهماندن میجنگد؛ جایی که مرز درست و غلط در مه کمبود نفس محو میشود.